Van Pfunds naar Merano

Hallo allemaal,

Weer leuke reacties, dank jullie wel.

Woensdag 16 april. Toen wij wakker werden, zagen wij dat het weer gesneeuwd had. Frau Albin Plangger vertelde dat het vandaag koud zou worden, het was minus 2. Veel kleding aangetrokken, ik had mijn thermohemd en twee paar sokken aangetrokken. Ook twee paar handschoenen over elkaar aangetrokken, maar dat zat toch te strak, ik hield koude handen.
Wij reden de hele ochtend in de schaduw. Na Pfunds reden wij een stukje door Zwitserland. Wij volgden de Inn. Vandaag gaan wij over de Reschenpas (1520 m). Voordat wij aan de elf genummerde bochten beginnen, hebben wij ook al wat stijgingen gehad. Om ca 10.30 uur beginnen wij aan bocht elf. Het is 6 km stijgen met 7-8%. Na bocht elf worden de haarspeldbochten niet meer genummerd. Ik dacht de borden zijn verdwenen, van de zomer zullen er wel weer nieuwe borden neergezet worden.
Maar een aantal bochten verder kwam bocht tien. Wij waren minder ver dan ik hoopte, het was een zware klim tot 1454m, de Norbertshohe. In Nauders (12.00 uur) ieder twee warme choco gedronken. Ik was gesloopt, Paul had nog genoeg energie over. Na een tijdje toch weer verder, langs een kasteel, onder de skilift door. De skiërs kwamen helemaal naar beneden skiën, de sneeuw voorzover er nog wat lag, was pap. Net als mijn benen, maar wij moesten nog een stukje klimmen naar de Reschenpas. Wij gingen de Italiaanse grens over. Even later een prachtig uitzicht op de Reschensee. De Reschensee is ontstaan na de aanleg van een stuwdam. Een groot deel van Reschen en het hele dorp Graun is onder water verdwenen, alleen de kerktoren steekt nog boven het water uit. Ook nu weer 6 km op en af (korte hellingen, sommige pittig) langs het meer, over de stuwdam. Het is nog steeds koud en er waait een koude wind. In St. Valentin weer even een choco- en plasstop. Daarna 8,5 km afdalen. Tijdens de afdaling rende er plotseling een jonge hond voor onze wielen,bij mij van links naar rechts, bij Paul, die achter mij reed, net anders om. In Mals nog even in een kerk gekeken, maar de kerk met de fresco's niet gezien. Daarna reden wij op de weg waar ook de auto's reden, niet prettig want wij moesten continue remmen tijdens de afdaling en de auto's en het vrachtverkeer gaat soms vlak langs je. Wij hadden al moeite zonder dat verkeer, gezien de hevige wind. Helemaal moe kwamen wij in Glurns aan, wij slapen in het Glurnser Hof. Prachtig uitzicht vanuit de kamer, boomgaarden en daarachter besneeuwde bergtoppen.
's Avonds naar het oude centrum gelopen om een hapje te eten.
Wij hebben vandaag 50 km gefietst, van Ried naar Glurms, waarvan 980 m gestegen en weer 935 hoogtemeters gedaald.

Donderdag 17 april. Wij nemen vandaag een rustdag. Na het ontbijt lopen wij naar de bushalte van de Citybus, wij stappen uitbij het station in Schluderns en lopen naar kasteel Churburg.
Het kasteel is gebouwd in1259 en is sinds 1504 in bezit van de graven Trapp. Het is privé bezit en het kasteel wordt 's zomers nog bewoond door de familie. Het kasteel heeft een Binnenhof met arcaden en prachtige plafond- en muurschilderingen. Een kamer met een nog functionerend blaasbalgorgeltje (drie octaven), het moest dus altijd door twee personen " bespeeld" worden. Een kapel en een grote verzameling van harnassen, allemaal gemaakt voor de leden van de familie, soms alleen voor een toneelvoorstelling. Wij zijn weer met de bus terug naar het centrum van Glurms gegaan. Glurms is een leuk stadje, nog helemaal ommuurd met tien torens in de muur. In Glurms in een konditorei weer wat lekkers gegeten en daarna op ons gemak het plaatsje bekeken. Terug gelopen naar ons het pension en lekker op het balkon gezeten in de zon, want het is heerlijk weer.
Wie horen wij praten? Chris en Martin. 's Avonds gegeten in het oude centrum, wie zaten ook in het restaurant? Chris en Martin.
Gezellig zitten praten en heerlijk gegeten.

Vrijdag 18 april, vandaag een gemakkelijke etappe. Ontbeten met eigengemaakte appelsap, eigengemaakte melasse - de bloemen van de paardebloem met water en suiker wel zes keer laten in
koken en eigengemaakte abrikozenjam, alles " bio".
Pa (73jaar) had het bedrijf geschonken aan zijn zoon, dus Paul ging bij de zoon afrekenen, maar de zoon moest pa er toch bij halen. De fruitboeren waren al aan het spuiten met water, het had wat gevroren. Pa had ons verteld als het gaat vriezen, moeten de bloemen van de appel natgespoten worden om te voorkomen dat de bloem bevriest. 's Middags om 15.00 uur gaat er dan een sirene, zodat de boeren weten dat zij moeten gaan sproeien.
Bij sommige boomgaarden hangen de ijspegels aan de bomen als wij langsfietsen. In Laas even weer een stop om op te warmen, daarna een afdaling op een onverhard pad van 3,4 km, soms 10%. Wij rijden kilometers langs en tussen de boomgaarden in. Bergen op de achtergrond, langs dorpjes, af en toe een kasteel in de verte.
Wij gaan vandaag van Glurns naar Merano, 50 m stijgen en 685m dalen. In Naturns wijken wij even van de route af om de St. Prokuluskirchlein te zien, met name de oude fresco's.
In de kerk 1 fresco, op de buitenmuur van de kerk meerdere fresco's in slechte staat. De route naar Meran staat goed aangegeven. Aan het eind van de etappe nog een afdaling met vijf genummerde haarspeldbochten. Wij slapen in Pension St. Urban, nog even geprobeerd bij de jeugdherberg, waar wij langs fietsten, maar alles was vol.
Merano is een luxe stad, mooie grote villa's, verzorgde tuinen met palmbomen. Een chique winkelstraat, wij zijn nog even een delicatessenwinkel binnen gelopen, wat een sortering, o.a. allerlei vlees- en kaassoorten, het zag er perfect uit. In het centrum gegeten, een kwartiertje lopen. Op de terugweg begon het al een beetje te spetteren, morgen gaat het regenen is de voorspelling.
Al en met, vandaag weer een prima dag, wel fris. Wij hebben vandaag 64 km gefietst.

Allemaal fijne paasdagen en hartelijke groet,

Paul en Annet