Van Diest naar Son en Breugel
Door: Annet
Blijf op de hoogte en volg Paul en Annet
07 Juni 2014 | Nederland, Son en Breugel
Hallo allemaal,
Ik ben achter met de site om twee redenen:
Ik dacht dat het verslag niet geplaatst werd,
toen ik vanmorgen keek op de grote I- pad, zag ik dat het verslag naar Diest er 6 keer opstond, op de kleine I-pad was het verslag niet te vinden. Het verslag van 6 juni staat nu helemaal aan het begin van de reis, ik krijg het niet verplaatst.
De belangrijkste reden om even niets op de site te zetten was dat Emile anders door zou hebben dat wij zondag thuis wilden zijn.
Hij kent ons!
Wij FaceTimen elke week met Lydia en Emile. Emile zei de laatste keer:Waar zitten jullie, hebben jullie stil gestaan?
Wij zaten toen al in Son, maar zeiden tegen Lydia en Emile dat wij in Diest waren.
Zaterdag 7 juni. Na een goed ontbijt bij De Fransche Croon gaan wij nog even langs de bakker en halen wat broodjes voor onderweg.
Wij fietsen vandaag bijna alleen maar via knooppunten.
Van Diest via Rijsel naar Beringen-Mijn. Van verre zie je de sintelberg al liggen. Begin 1900 werden de mijnschachten aangelegd. De mijnen zijn in 1989 gesloten. Nu is het een mijnmuseum, het museum hebben wij links laten liggen, want wij ruiken de stal. In de mijn werkten ca.6000 mensen, daarvoor heeft de mijn buitenlanders aangetrokken.wij fietsen door een Turkse wijk, er staat zelfs een grote moskee. Even een cola stop ( bij een Turk) want het is mooi weer.
Wij fietsen een tijdlang door een bos.
In België hebben ze de nummers van de knooppunten een ander nummer gegeven, wij zien geen borden langs de weg. Onze routenummers kloppen niet meer.
Het is de bedoeling dat de Belgen jaarlijks een nieuwe routekaart kopen, vertelde een man aan wie wij de weg vroegen.
Even later gaan wij bij Schaft de grens over, alleen maar een klein grenspaaltje en dat is het dan, nu door met de Nederlandse knooppunten, die kloppen gelukkig wel.
De tocht van Benjaminse eindigt in Eindhoven via het natuurgebied De Malpie, maar wij fietsen naar Valkenswaard, dat is korter. Om 16.00 uur zijn wij in Eindhoven en fietsen langs de VVV. I.v.m. Het Pinksterweekend maar even vragen waar nog een kamer vrij is. Ondertussen nog even een colastop, er worden blikjes uitgedeeld. In Son en Breugel is nog een kamer vrij in La Sonnerie, een voormalig klooster. Als Paul zich meldt in het hotel zegt de receptioniste dat alles vol zit. De baas hoort dit en zegt:"Er is gebeld vanuit Eindhoven, mijnheer Hippe hè?
La Sonnerie was tot 1991 nog in gebruik als klooster, de kapel wordt nu gebruikt als trouwlocatie.
Eerst even wat drinken, het is schitterend weer. Vandaag is het de eerste dag dat wij de hele dag in ons fietsshirtje hebben gefietst.
Vanavond heerlijk asperges gegeten, de temperatuur is prima, wij eten buiten.
Na het eten bekijken wij nog even hoe wij morgen het beste kunnen fietsen. Vandaag heeft Paul er 104 km op zitten, ik bijna 100. Normaal wijken onze tellers niet af, een van de tellers zal moe zijn, wij gaan ons achterwerk voelen.
Ik ben achter met de site om twee redenen:
Ik dacht dat het verslag niet geplaatst werd,
toen ik vanmorgen keek op de grote I- pad, zag ik dat het verslag naar Diest er 6 keer opstond, op de kleine I-pad was het verslag niet te vinden. Het verslag van 6 juni staat nu helemaal aan het begin van de reis, ik krijg het niet verplaatst.
De belangrijkste reden om even niets op de site te zetten was dat Emile anders door zou hebben dat wij zondag thuis wilden zijn.
Hij kent ons!
Wij FaceTimen elke week met Lydia en Emile. Emile zei de laatste keer:Waar zitten jullie, hebben jullie stil gestaan?
Wij zaten toen al in Son, maar zeiden tegen Lydia en Emile dat wij in Diest waren.
Zaterdag 7 juni. Na een goed ontbijt bij De Fransche Croon gaan wij nog even langs de bakker en halen wat broodjes voor onderweg.
Wij fietsen vandaag bijna alleen maar via knooppunten.
Van Diest via Rijsel naar Beringen-Mijn. Van verre zie je de sintelberg al liggen. Begin 1900 werden de mijnschachten aangelegd. De mijnen zijn in 1989 gesloten. Nu is het een mijnmuseum, het museum hebben wij links laten liggen, want wij ruiken de stal. In de mijn werkten ca.6000 mensen, daarvoor heeft de mijn buitenlanders aangetrokken.wij fietsen door een Turkse wijk, er staat zelfs een grote moskee. Even een cola stop ( bij een Turk) want het is mooi weer.
Wij fietsen een tijdlang door een bos.
In België hebben ze de nummers van de knooppunten een ander nummer gegeven, wij zien geen borden langs de weg. Onze routenummers kloppen niet meer.
Het is de bedoeling dat de Belgen jaarlijks een nieuwe routekaart kopen, vertelde een man aan wie wij de weg vroegen.
Even later gaan wij bij Schaft de grens over, alleen maar een klein grenspaaltje en dat is het dan, nu door met de Nederlandse knooppunten, die kloppen gelukkig wel.
De tocht van Benjaminse eindigt in Eindhoven via het natuurgebied De Malpie, maar wij fietsen naar Valkenswaard, dat is korter. Om 16.00 uur zijn wij in Eindhoven en fietsen langs de VVV. I.v.m. Het Pinksterweekend maar even vragen waar nog een kamer vrij is. Ondertussen nog even een colastop, er worden blikjes uitgedeeld. In Son en Breugel is nog een kamer vrij in La Sonnerie, een voormalig klooster. Als Paul zich meldt in het hotel zegt de receptioniste dat alles vol zit. De baas hoort dit en zegt:"Er is gebeld vanuit Eindhoven, mijnheer Hippe hè?
La Sonnerie was tot 1991 nog in gebruik als klooster, de kapel wordt nu gebruikt als trouwlocatie.
Eerst even wat drinken, het is schitterend weer. Vandaag is het de eerste dag dat wij de hele dag in ons fietsshirtje hebben gefietst.
Vanavond heerlijk asperges gegeten, de temperatuur is prima, wij eten buiten.
Na het eten bekijken wij nog even hoe wij morgen het beste kunnen fietsen. Vandaag heeft Paul er 104 km op zitten, ik bijna 100. Normaal wijken onze tellers niet af, een van de tellers zal moe zijn, wij gaan ons achterwerk voelen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
